ladies-in-malawi.reismee.nl

Alles voor een laatste keer.. (Sophia)

Onze vorige blog is nu 2 weken geleden.. Sorry! Het is een teken dat de tijd hier vliegt.

Ik ben zo dankbaar dat we besloten hadden om 9 weken naar Malawi te gaan en niet bv 'maar' 4. Voor diegene die het niet weten.. Ik ben Sophia, (ex)huismus die na 2/2.5 week zomervakantie altijd best weer graag naar haar Amersfoort wilde! Ik heb iets nieuws ontdekt bij mezelf.. Ik hou van (dit) avontuur & ik kan best goed 'zonder' (hahah vanwege alle techniek tegenwoordig niet helemaal zonder) al mn vertrouwde dingen en lieve familie/vrienden.

Tot ik afgelopen twee weken langzaam merkte dat ik hier dingen voor het laatst ging doen.. Toen voelde ik, ex-huismus dus, ineens ook wel een groot "ah-ik-wil-nog-niet-gaan-gevoel"! Ik geniet nog zo. Ik merkte bv afgelopen week op dat ik ineens vaker bekenden (dokters, verpleegkundigen etc) tegenkom in de stad.. Dit is langzaam een nieuw thuis geworden! Alsof ik in Amersfoort in de stad loop en geregeld bekenden tegenkom.. Alleen loop ik dan in hartje Lilongwe/Malawi!

Natuurlijk kijk ik ook wel eens uit naar Nederland. Vooral als ik weer opgepropt in de minibus zit... Dan verlang ik weer naar mijn rode bolide waar ik heerlijk ruim en alleen in zit als ik straks weer naar mn werk in Harderwijk mag rijden!
Want ja... Ik moet toch echt wat met jullie bespreken hahah (Julia.. Haha nou je hebt het gemaakt tot mijn blog hoor!)...die minibusjes.. Het blijft mij soms verbazen.. De overvolle NS treinen en de altijd naar zweet ruikende valleilijnen zijn er echt niks bij! Benen in je nek, billen in je gezicht, oksels in je neus.. de hele bus die over de "azungu's (blanken) praten in Chichewa en je vervolgens keihard uitlachen als je niet begrijpt wat ze zeggen. Of de 'moneyman' die ineens heel moeilijk doet, ik totaal niet begrijp wat hij bedoelt.. Tot hij vervolgens onder mijn bankje kruipt en plat op de grond in de minibus ligt.. verstopt voor de politie die we na 5 minuten naderen en er nu dus zogenaamd de precies toegestane hoeveelheid mensen in het busje zitten! Oke, inmiddels lach ik stiekem heel veel om zulke dagelijks voorkomende minibus-momentjes!

Nou dat was even een uitstapje naar wat allerdaagse dingetjes. Nu wat 'hoogtepuntjes' van de afgelopen twee weken.
Zoals Marit al schreef in haar blog hieronder hebben we op een school aan 50 meiden tussen de 11 en 15 jaar een presentatie/quiz gegeven over HIV, Soa's, aids en hygiëne. Erg leuk en voor alle partijen leerzaam!

We hebben met onze dagelijkse taxichauffeur William een voetbal wedstrijd bijgewoond in het stadion vlak bij ons huis. Ook voor mij als niet voetballiefhebber een leuke ervaring!

Helaas was ik toen ook even een week minder fit en had ik ws last van een bacterie.. Gelukkig heb ik nog wel elke dag kunnen doen wat gepland stond! Maar toen het na een week nog niet beter was op advies van coördinator Sanne en een arts toch maar een AB-kuur gehaald. Ook een leuke ervaring opzich.. dat kan namelijk gewoon bij de pharmacie. Zonder recept en een 3 daagse kuur kostte mij welgeteld €1,90 geloof ik hahah!

Gelukkig konden Marit en ik dus ook geplande First Aid Training aan de staff van Chance 4 Change gewoon geven. Nouja.. Haha 1,5u later dan gepland, omdat er een probleem met het water was. Maar ik vond het leuk om de training te geven en om te zien hoe graag de staff wilde leren.

Vorige week kon ik dan ook eindelijk een keer mee op outreach!! Wel weer 2,5u wachten. Nouja.. Die tijd gebruikten we om filmpjes op te nemen van onze werkzaamheden in het ziekenhuis voor op de Doingoood website.
Ik vond het gaaf om nog een outreach mee te mogen maken. Eerst een half uur met 13 collega's in een ambulance hobbelen, toen 100 baby's "in een boom" wegen en vervolgens al die kindjes vaccineren.. Geheel op zn 'Malawiaans-steriel' natuurlijk haha!

Afgelopen zaterdag gingen Tashmyn, Fredrikke en ik Fanny (van C4C) helpen. Zij ging nl met 106 kinderen van haar community naar WildLife. Ik vond het een zegen om te zien hoe de kinderen genoten van de speeltuin, ze alle 106!! heel stil waren tijdens de tour door het park en hoe fantastisch Fanny is dat zij wekelijks al deze kinderen extra lesgeeft.. Gratis, gewoon omdat het haar passie is. Wat een inspirerende vrouw!! We konden hun dag nog mooier maken met 100 ballonnen, bellenblaas en een scheetkussen. Simpele dingen.. Maar 106 van die blijde gezichtjes/gezichten mogen zien.. Ik voelde mij zo dankbaar dat ik hier getuige van mocht zijn!

Zondag konden we eindelijk.. en gelijk voor de laatste keer, weer naar de kerk. We gingen weer naar Flood Church. Nu ging de preek over Don't worry..! Ook ben ik na de preek naar het gebedsteam gelopen om voor mij en mijn kerk in Amersfoort te laten bidden. Wow.. Kippenvel en tranen in mijn ogen. Zoveel kilometer van huis.. en dan zo verbonden met mijn kerk in Nederland!

Deze week heb ik mijn laatste twee dagen in het ziekenhuis gehad. En wat voor een dagen!! Maandag was vrij intens. Er kwam een erg verwarde vrouw binnen bij mij op de OPD en ze bleek een gruwelijke hielwond te hebben.. Foto's zijn bij mij op te vragen, Ik post ze niet.. Hahah ik wil graag dat jullie verder kunnen lezen, zonder flauw te vallen!Ik vond het naar om mee te maken dat het 2u duurde voordat ze naar de OK kon.. de anesthesist niet echt adequaat reageerde en de vrouw (maar 19 jaar oud!!) na veel bloedverlies ook nog eens overgeplaatst moest worden naar het overheidsziekenhuis. De wond was namelijk zo groot en complex dat er een gespecialiseerde chirurg nodig was.. Ik hoop dat ze het overleeft heeft en haar voet kan behouden..

Daarna kreeg de dag weer een bijzondere wending. Dit keer positiever! Er was namelijk weer een keizersnede en nu zei de arts dat ik wel kon assisteren.. Het voelde wel oké, dus ik deed het! Intens bijzondere ervaring die ik nooit zal vergeten... gelukkig kwam er na 35 weken zwangerschap een klein, maar gezond meisje te wereld! Van het meest dichtbij mogelijke plekje mocht ik haar eerste adem met lucht zien. God gaf opnieuw een nieuw leven!

Sorry sorry.. Nu ben ik echt bijna aan het einde. We dachten we wachten tot de laatste Likuni-dag met de volgende blog.. Wisten wij veel dat het zulke enerverende dagen zouden zijn, hihi!

Afgelopen dinsdag waren wij namelijk door C4C uitgenodigd om mee te gaan naar de jeugdgevangenis. Er waren daar jongens die een training (in de gevangenis) van C4C hebben gevolgd en vandaag kregen ze hun certificaat daarvan. Het was bijzonder, niet zo heftig als verwacht. Maar horen hoe de omstandigheden normaal zijn is schrijnend genoeg. Soms krijgen ze maar 1x per week eten, werken meer dan 12uur op het land en ze slapen met 200 jongens in een hele kleine ruimte, zonder bedden! Gelukkig zagen wij nu dus ook vooral jongens die blij waren met hun certificaat!

Woensdag was alweer mijn laaste dag in het ziekenhuis.. En wat voor één! Ik had gepland weer met verloskundige Tashmyn mee te gaan en ik heb 3 natuurlijke bevallingen mogen zien / Tashmyn mogen assisteren. Toen kon ik gelukkig nog wat gehaakte mutsjes uitdelen die ik van mijn afdelingen in Harderwijk had meegekregen.

Wat was het een gave ervaring om hier in een ziekenhuis gewerkt te hebben!! Er waren saaie dagen, maae bovenal heb ik veel mogen zien en leren van dingen die ik anders niet had meegemaakt. & de altijd vriendelijke collega's en artsen.. Ik ga het echt missen!

Vanmorgen afscheid bij Chance 4 Change. Zoveel lieve en dankbare woorden... tranen in mijn ogen.. En we hoorden vooral heel vaak dat we echt terug moeten komen! Wie weet... Hihi.

Nu staan de koffers gepakt voor een week vakantie. Hoewel het gezellig is in huis, met momenteel 9 vrijwilligers, is het ook heerlijk om komende week nog veel mooie dingen van Malawi te mogen zien en te relaxen samen met Marit!

Zikomo Kwambiri (=thank you very much) voor alle diehards die de blog helemaal af hebben gelezen. Vind ik heel leuk!

Liefs & tionana! Tot gauw.
aSophia (zoals Austen mij altijd noemt ^^)

Reacties

Reacties

Mirjam vd B

WoW wat een geweldige tijd heb je daar beleefd!❤️
Fijne vakantieweek nog en goede reis naar huis straks....zal weer wennen zijn voor je

Joanneke

Wat een belevenissen.
Fijne vakantie en ik ben heeeeeel blij dat je weer terugkomt hoor!
xxx

Maartje

Wat een geweldig avontuur ?!!

MARGRIET POSTMA

Heerlijk al die verhalen, dank voor het delen. Wat toch bijzonder om daar ervaringen op te doen. De blijheid en ook het verdriet zul je vast nooit vergeten. Jij als Muzungu was van grote waarde met je glimlach en je stralende ogen.

willeke

wat ontzettend gaaf! Een ervaring om nooit te vergeten. Prachtig hoe jullie ingezet mogen worden. Misschien niet altijd voor jullie bevredigend maar wel op "Zijn" plek. #blessing en nog #veelplezier

Julia

Oh kind, ik vind het enig dat ik in je blog wordt genoemd. Heerlijk hè, die minibusjes hahaha. Heb genoten van je blog, geweldig!! Ik zie je snel weer op de reünie van Doingoood. Je bent een topwijf joehoee!

Gabriela Paul

Mijn man verliet me voor een jongere vrouw en ik was er kapot van. Het was alsof ze hem in een kwade ban had, Paul keerde zich van de ene op de andere dag zonder waarschuwing tegen me. Het gebeurde vorig jaar, ik was wanhopig, dus gebruikte ik elke afzonderlijke website voor het casten van spellen die ik kon vinden zonder resultaat. Een vriend stuurde me de link naar de Dr. Ilekhojie-site en ik nam contact met hem op. Hij begon in april met mij samen te werken. Als resultaat van al zijn geweldige werk zijn mijn man en ik weer samen. Ik ben zo blij en bevoorrecht om zo'n geweldig persoon als jij aan mijn kant te hebben. Dank u! Neem contact op met Dr. Ilekhojie (gethelp05@gmail.com) of bel + 2348147400259

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!